۴ کشور سوریه، مصر، عربستان سعودی و قطر به همراه سازمان کنفرانس اسلامی تلاش گسترده‌ای را برای نشاندن نمایندگان فتح و حماس بر سر میز مذاکره آغاز کرده اند. سنگال که ریاست دوره‌ای سازمان کنفرانس اسلامی را برعهده دارد نخستین گام را در این باره برداشته است.
بر اساس گزارش خبرگزاری فرانسه، وزارت خارجه سنگال دیروز در بیانیه‌ای اعلام کرد که فتح و حماس با میانجیگری عبدالله واد، رئیس‌جمهوری سنگال، مذاکراتی را با هدف رفع اختلافات و برقراری آشتی ملی برگزار کردند.
در بیانیه پایانی این دیدار آمده است: هدف از این اقدام فائق آمدن بر اختلاف نظر 2گروه از یک خانواده فلسطینی و خاتمه دادن به اختلاف هاست. همچنین قرار شد عبدالله واد برای ادامه مذاکرات به زودی با رهبران فتح و حماس دیدار کند.
همزمان منابع فلسطینی اعلام کردند: مذاکرات فتح و حماس از اواسط ماه ژوئیه (هفته آینده) در مقر اتحادیه عرب در قاهره آغاز می‌شود. تا آن زمان البته ریاض و قاهره محل گفت‌وگوهای سران فتح و حماس خواهد بود.
دراین رابطه منابع سعودی اعلام کردند که محمود عباس دیروز برای دیدار با ملک عبدالله بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان، وارد جده شد. عباس پس از دیدار چند ساعته از عربستان، راهی مصر شد .
در همین راستا مصر هم از خالدمشعل، رئیس دفتر سیاسی حماس، دعوت کرده است تا به این کشور سفر کند. براین اساس مشعل طی روزهای آینده به مصر سفر و با شماری از مسئولان این کشور از جمله عمر سلیمان، رئیس سازمان اطلاعات ، دیدار خواهد کرد.
حماسی ها علاوه براین، گفت‌و‌گو و رایزنی های گسترده ای را هم با شمار زیادی از سران کشورهای عربی آغاز کرده اند.
در این راستا شنبه شب اسماعیل هنیه، نخست وزیر منتخب فلسطین، با بشار اسد رئیس جمهوری سوریه، عبدالعزیز بوتفلیقه رئیس جمهوری الجزایر، علی عبدالله صالح رئیس جمهوری یمن، سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان و عمر سلیمان رئیس سازمان اطلاعات مصر به صورت تلفنی گفت و گو کرد.
محمود عباس و پیشنهاد گفت و گو
به نظر می رسد ضعف مفرط دولت اولمرت و آغاز شمارش معکوس برای سقوط دولت وی مهم‌ترین مشوق گروه های فلسطینی برای آغاز گفت‌و گوهای داخلی بوده است.
محمود عباس که تا چندی پیش بر طبل گفت و گوهای صلح با اسرائیل می کوبید اینک با افزایش احتمال سقوط اولمرت، به تجربه، همه توافقات پیشین را نقش بر آب می بیند.
تجربه عمر ۶۰ ساله رژیم صهیونیستی نشان از آن دارد که توافقات دولت‌های اسرائیل با طرف های خارجی و به خصوص فلسطینی ها تنها تا پایان آن دولت پابرجاست و جانشینان بعدی کمترین تعهدی به توافقات دولت‌های پیش از خود ندارند.
شاید از همین رو ست که حتی آمریکایی ها هم با اولمرت در سفر اخیر او به واشنگتن همانند یک نخست وزیر برخورد نمی کنند و لیبرمن، وزیر سابق امور استراتژیک رژیم صهیونیستی از عدم التزام دولت بعدی این رژیم به توافقات اولمرت-ابومازن خبر می دهد.
محمود عباس یک سیاستمدار کهنه کار است و درخواست آشتی با حماس را نه از روی میل باطنی خود برای پایان درگیری که تنها از روی جبر زمانه ارائه کرده است.عباس نیک می داند که پایان عمر سیاسی اولمرت پایان عمر سیاسی جناح سازشکار فلسطینی هم هست. او درمیان فلسطینیان قدرت کاریزماتیک عرفات را ندارد اما از سویی هم نمی خواهد خود را تمام شده بداند.
